Η μοναξιά μπορεί να θεωρηθεί προγνωστικός δείκτης για την εμφάνιση κατάθλιψης και άλλων προβλημάτων υγείας, σύμφωνα τουλάχιστον με μελέτη που εξέτασε τις απαντήσεις σχεδόν 50.000 Αμερικανών.
Με τον πληθυσμό να γηράσκει στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, καθώς τα ζευγάρια αποκτούν λιγότερα παιδιά, η μοναξιά έχει αναγνωριστεί τα τελευταία χρόνια ως σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, τόσο ψυχικής όσο και σωματικής.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει για παράδειγμα ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με σημαντική αύξηση του κινδύνου άνοιας και μείωση της διάρκειας ζωής.
«Η μελέτη μας αναδεικνύει το γεγονός ότι η μοναξιά δεν είναι απλώς μια συναισθηματική κατάσταση
Η νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο PLoS ONE εξέτασε τις απαντήσεις που δόθηκαν σε τηλεφωνικά ερωτηματολόγια μεταξύ του 2016 και του 2023. Το δείγμα περιλάμβανε περισσότερους από 47.000 άτομα στις ΗΠΑ, από τους οποίους οι περισσότεροι (73%) ήταν λευκοί, γυναίκες (62%) και είχαν ηλικία 18-64 ετών (72%).
Περισσότερο από το 80% των συμμετεχόντων δήλωσε ότι νιώθει μοναξιά έστω και σπάνια.
Μεταξύ όσων δήλωσαν ότι δεν υποφέρουν «ποτέ» από μοναξιά, μόνο το 9,7% ανέφερε ότι πάσχει από κατάθλιψη, ποσοστό που εκτοξευόταν στο 50,2% για όσους ένιωθαν «πάντα» κοινωνικά απομονωμένοι.
Κατά μέσο όρο, τα άτομα στην ομάδα της μόνιμης μοναξιάς ανέφεραν ότι βρίσκονταν σε άσχημη ψυχική κατάσταση 20 ημέρες τον μήνα, έναντι 9,4 ημερών τον μήνα για την ομάδα του «ποτέ», καθώς και 5 επιπλέον ημέρες κακής σωματικής υγείας ανά μήνα.
Σε σχέση με τους άνδρες, οι γυναίκες της μελέτης ήταν πολύ πιθανότερο να αναφέρουν ότι πάσχουν από κατάθλιψη, και είχαν περισσότερες ημέρες κακής ψυχικής κατάστασης ανά μήνα.
Από την άλλη, οι μαύροι συμμετέχοντες ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν κατάθλιψη και ανέφεραν λιγότερες ημέρες κακής ψυχικής κατάστασης σε σχέση με τους λευκούς.
Μια σημαντική αδυναμία της μελέτης, αναγνωρίζουν οι ερευνητές, ήταν ότι βασίστηκε σε αυτοαναφορές και δεν αποκλείεται να επηρεάζεται από παράγοντες που δεν μετρήθηκαν όπως τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ή σημαντικά γεγονότα.
Παρόλα αυτά, τα ευρήματα δείχνουν μια σαφή σχέση της μοναξιάς και των προβλημάτων υγείας και σύμφωνα με τους ερευνητές είναι αρκετά πειστικά για να ληφθούν υπόψη στη χάραξη πολιτικών προστασίας των πιο ευάλωτων ατόμων.
Επιπλέον, οι γιατροί θα πρέπει να ρωτούν τους ασθενείς για τα επίπεδα μοναξιάς που βιώνουν ως γενικό δείκτη της υγείας.
«Η μελέτη μας», ανέφερε η ομάδα, «η μελέτη μας αναδεικνύει το γεγονός ότι η μοναξιά δεν είναι απλώς μια συναισθηματική κατάσταση –έχει μετρήσιμες συνέπειες τόσο για την ψυχική όσο και για τη σωματική υγεία».
«Η αντιμετώπιση της μοναξιάς ίσως αποτελεί μια κρίσιμη προτεραιότητα δημόσιας υγείας για την μείωση της κατάθλιψης και τη βελτίωση της ευζωίας».
